Het concept van het ALADIN project werd voorgesteld door Météo-France in 1990, met als doel een wederzijds voordelige samenwerking op te bouwen met de Nationale Meteorologische Diensten in Centraal- en Oost-Europa. Het ging om een samenwerking op het vlak van numerieke weersvoorspelling (NWP), de basis voor de voorspellingen in de moderne meteorologie. Het gemakkelijk te vertalen acroniem (Aire Limitée Adaptation dynamique Développement InterNational) geeft duidelijk de belangrijkste krachtlijnen van het project weer:

• een NWP systeem ontwikkelen en onderhouden voor begrensde domeinen, wat slechts beperkte computerkracht vereist en een zoom-effect mogelijk maakt ten opzichte van het koppelende model ARPEGE;
• werken met kleine domeinen en hoge resolutie als leidraad: de gemotiveerde aanname is dat belangrijke meteorologische verschijnselen op die schaal (lokale winden, bries, stormlijnen...) hoofdzakelijk het gevolg zijn van een zogenaamde "dynamische" adaptatie aan de karakteristieken van het aardoppervlak;
• van nul een internationaal hoogstaand NWP model opbouwen, zodat alle partners deel kunnen nemen aan NWP ontwikkeling en iedereen de resultaten kan gebruiken van de gemeenschappelijke inspanning.

Ongeveer honderd wetenschappers van vijftien landen dragen permanent bij tot de ontwikkeling van ALADIN (meer dan 250 man-jaren in de eerste tien levensjaren van het project) dat nu in operationeel gebruik is in veertien Euopese en mediterrane landen, op uiteenlopende rekenplatforms van PC-clusters tot vectorcomputers.

Dankzij ALADIN kon ook een hoogstaand wetenschappelijk team opgebouwd worden, verspreid over vijftien landen, dat het niveau bereikt van de beste onderzoekscentra, zoals aangetoond wordt door de doctoraatstheses en publicaties in internationale vakbladen.

De vergadering van de partners, de workshops, informele bijeenkomsten en de nieuwsbrieven bieden regelmatig de gelegenheid tot allerhande uitwisselingen binnen de ALADIN gemeenschap.